اختصاصی بارسای رویایی     به قلم : سینا ( مدیر )

تیمی که نا امیدکننده شروع کرد و چهره ی یک تیم مدعی قهرمانی را تا مرحله ی نیمه نهایی به نمایش نگذاشت! این تیم به مرحله ی نیمه نهایی نرسید مگر با درخشش کاپیتان خود...

مرحله ی نیمه نهایی اما سد محکمی برای یاران مسی بود...آنها هلندی را پیش روی داشتند که عنوان قوی ترین خط حمله ی جام را یدک میکشید...شاگردان فن خال به قدری قدرتمند ظاهر شدند که فاتحه ی مدافع عنوان قهرمانی را در همان مرحله ی گروهی خواندند و جنگیدند و جنگیدند تا خود را در مرحله ی نیمه نهایی و در کنار سه تیم مدعی دیگر یعنی آرژانتین آلمان و برزیل دیدند.

آرژانتین در این دیدار فقط مسی نبود...یک تیم واقعی...

یاران مسی با تاکتیکهای ستودنی عروسک موسپید تیم و انگیزه و استحکامی بالا ، آلبی سلسته ی واقعی را به نمایش گذاشتند تا شاگردان فن خال دست به دامن تاکتیکهای دفاعی و ضدحملات شوند :

هلند که قدرترین حریف خود را در این مرحله میدید در ضربات پنالتی قافیه را به یاران مسی و رومروی پدیده واگذار کرد تا پس از 24 سال آرژانتین رنگ فینال جام جهانی را درخاک دشمن خونین خود یعنی برزیل ببیند.

اما...

رمان دراماتیک آلبی سلسته حکایت از آن داشت که یاران مسی دو 120 دقیقه ی نفس گیر را پیش از مصاف با ژرمنها پشت سر گذاشته بودند.

اما آنسوی میدان شاگردان لوو با یک روز استراحت بیشتر و روحیه ای سرشار پس از جشنواره ی گل مقابل تیم میزبان خود را در فینال میدیدند.آنها 45 دقیقه در مرحله ی نیمه نهایی دویدند تا 45 دقیقه ی دوم به تکمیل پروسه تحقیر میزبان ادامه داده و به استراحت بپردازند

و اینسوی میدان شاگردان سابه یا پس از پشت سر گذاشتن دو 120 دقیقه ی خسته کننده و سرشار از اضطراب و یک روز استراحت کمتر نسبت به آلمان میرفتند تا انتقام جام جهانی 1990 را از ژرمنها بگیرند غافل از آنکه نادانسته به آغوش تکرار درام تلخ تیم ال دیگو میروند.

1990...یاران مارادونا درمقابل آلمان غربی و و بزرگترین یار و یاورشان یعنی داور آن دیدار در آخرین دقایق از روی ضربه ی پنالتی ای که با کثیف ترین دایو تاریخ و اخراج مدافع آرژانتین همراه بود نتیجه را 1بر0 واگذار کردند.

2014...شاید مسی در فینال جام بیستم بیش از همیشه مارادونای 1990 را برای دنیای فوتبال تداعی میکرد...از حیث ناکام ماندن مقابل ژرمنها و تک و تنها بودن در تیم...

در فینال 1990 ژرمنها با دایو کثیف کلینزمن و اخراج مدافع آرژانتین و پنالتی نا به حق و کثیف خود یاران ال دیگو را سر بریدند و در فینال 2014 با تکرار تاریخ...این بلا را بر سر یاران مسی آوردند.

خروج وحشیانه ی مانوئل نویر و خطای وی بر روی هیگواین در محوطه ی جریمه تا ابد پنالتی بود و پنالتی بود...

غیبت دیماریا و آماده نبودن آگوئرو پس از دراختیار داشتن پدیده ای به نام پالاسیو و دعوت نشدن ته وز بزرگترین مصیبت بود...

توپ باد آورده ی هیگواین در دقیقه ی بیستم دیدار و گل نکردن آن تک به تک تاریخی مصیبت بود...

تک به تک پالاسیو و واکنش این بازیکن به توپی که برای وی ارسال شد...و اظهار نظر گزارشگر این دیدار یعنی مزدک میرزایی "به جرئت میتونم بگم هر مهاجم دیگه ای بجز پالاسیو اینو گلش میکرد" مصیبت بود...

"خستگی بازیکنان حسن ختام همه ی این مصائب نحس و بی مرام بود...

نقطه ای که بزرگترین ضربه را به یاران مسی زد تا ژرمن ها از آن نهایت استفاده را ببرند ، و گل قهرمانی گوتسه و تیمش به ثمر نرسید مگر با جا ماندن خط دفاعی آلبی سلسته و پاهایی که هر کدام 100 کیلو وزن داشتند"

حرف اول و آخر :

ای کاش این فینال با شرایط برابر برای دوتیم برگزار میشد تا تنها افتخار باقی مانده برای کینگ لئو در سن 26 سالگی تکمیل میشد...افسوس که ممکن نشد و (البته هیچ گله ای هم نیست و به جای آرژانتین ممکن بود هلند به فینال صعود کنه و با این شرایط دست و پنجه نرم کنه...)

تبریک اول به هواداران آلمان بابت قهرمانیشون و تاکید بر این نکته که فینال 1990 رو برامون تداعی کردن

و تبریک دوم به هواداران کینگ لئو...

بالیدیم...میبالیم و خواهیم بالید به هوادار بودن اسطوره ای کمیاب در تاریخ به نام لیونل مسی که گویی باید در تاریخ آلبی سلسته ظهور میکرد تا پس از 24 سال تیم ملی کشورش را بدین توفیق برساند.

تبریک بابت اون 4 گل زیبا که همچنان دوتاش جزو 10 گل برتر جامه...گلهایی که باعث صعود آرژانتین از گروه اف شد و اون پاس گل طلایی دقیقه ی 118 مقابل سوییس

تبریک بابت 4 بار پیاپی بهترین بازیکن زمین شدن و خلق این رکورد خارق العاده و دست نیافتنی...در مجموع هفت دیدار

تبریک بابت خلق بیشترین موقعیت گلزنی به عنوان یک مهاجم!!!!

و اون دریبلهای به قول عادل ناز و البته بی نقص که به برترین دریبل زن جام هم تبدیلش کرد

و در آخر تبریک به شما هوادران لئو مسی...بابت اینکه هوادار چنین اسطوره ای هستید و تبریک و تبریک و باز هم تبریک بابت معتبرترین جایزه ی فردی یعنی توپ طلای جام بیستم که بی شک لایق کینگ لئو بود و در کنار دیگر افتخارات وی مثل خاری تا ابد در چشم دشمنانش خواهد ماند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: